Ja, so
kom alles tot ‘n einde. Die instaan-ouerskap
in die huis het na ongeveer 6 maande ‘n dramatise einde bereik. Ek lewer nie kommentaar. Ander mense se goed behoort aan hulle. Ek volstaan daarby. Dankie aan sissie wat onbaatsugtig dadelik sy
plek volgestaan het, op alle gebiede, sonder een klaaglied. Partydae het ek gewonder of hy die boetie is,
soos wat die twee my klaar gemaak het.
Het my laat terugdink aan my laerskool dae toe ek en my broer nog saam
moleste op die dorp veroorsaak het met ons bakleiery in die straat.
Sorry,
het gou uitgegaan buite toe. Sissie
skiet alweer na Gunthie met sy bbfokkon gun.
Ek is skoon nat gesweet. Dis die
rede hoekom ek beplan om te verhuis.
Sissie maak my klaar. Van sy oë
in die oggend oopgaan, tot saans, fok hy met my. Ek is besig met mega beplanning. Sissie is ingelig. Ek herorganiseer ens. ens. Die dag as my kop uithaak, dan is alles
gereed. Of dit gebeur, of dit gebeur
glad nie. If you know what I mean.
Die nuwe
werk het ‘n verskriklike tempo. Ek moes
baie vinnig my oumens maniere eenkant toe gooi.
My blerrie-wil 2 maande gevat om
by te kom. Om raak te vat. Party dae sloer ek nog so bietjie, asof my
kop wil stilstaan. Ek dink dis skok. Maar tussen die skok deur, geniet ek die
werk. Die ure is lank. Help nie om verder te verduidelik, julle is
in elk geval te fokkon dom.
Dit voel
asof alles weggevat word by my. Let wel,
dit voel net so. Ek het geleer om te
ontsnap van die werklikheid. Ek kyk
movies. Dis al wat my gedagtes gevange
hou. Dis asof alles (?) wat eers saak gemaak
het, hul waarde verloor het. Ek wil (moet) nou
net opstaan, gaan (moet) werk, terugkom huis toe, movies kyk, die diere versorg.
En asb.
as julle iets wil weet, vra iemand anders.
Moenie my vra nie. As julle wil
weet van ander mense, vra hulle self. Ek is nie die inligtingsburo vir Gauteng nie. Ek is op die oomblik fokkol. Ek wil niks vir niemand doen nie. Julle konte, oud en jonk, waardeer dit in elk
geval nie. Fokof, gaan kla op ‘n ander
plek. Doos-off.
