Ek en J het vanoggend besluit
dat dit beter is vir hom om ‘n lewe sonder my voort te sit. Ons het saam besluit dat ek geoordeel word as
‘n slegte vrou. Ek doen niks in die huis
nie, en buite die huis beteken ek ook nie veel nle. Oor die algemeen gestel, is ek ‘n nul op ‘n
kontrak. Ek sit heeldag en blog, en hier
moet ek darem vir myself opstaan. Dis my
blog, en ek gee nie ‘n fok om wie dit lees nie, of wie ‘n opinie oor my blog
het nie. Inteendeel, het ek nog nooit in
my lewe omgegee wie wat dink van my nie.
Die opinies van ander mense raak nie aan my nie, m.a.w. ander mense se
oordeel, goed of sleg, ek voel ‘n fok.
Julle beteken niks vir my nie, nou waarom sou wat jy dink, my enigsins
pla. Dit bring ons terug by die punt van
my slegte nuttelose bestaan. Ek stem
daarvoor dat ons nooit moes getrou het nie. Sonder om skaam te voel, (daar is nie
skaamte in my lewe nie) gee ek hom nou die kans om ‘n nuwe lewe te begin. Met my reputasie, sal die mense wat my goed
ken, net hulle koppe skud. Ja, ek
weet. Mara was maar nog altyd links van
die regering. Van ek my oë oopgemaak het
was ek sleg. Dis dalk hoekom my pa my weggegooi
het. Ek verdien dit. Dis vir my lekker om in ‘n vuil plek te
bly. Dit gee my vreeslike genot om
tussen vuilgoed te trap met my kort, dik gat, moet ek klein treëtjies gee dat ek
nie oor die sand wat van buite af ingetrap word, gly nie. Dan slaap Johan nog, en ek skuifel-skuifel
die gang af. Was ‘n patetiese gemors is
ek nie. Ek trap oor die klere wat die hele huis vol lê. Ek bereik ‘n orgasme met hierdie een. Hoe vuiler dit buite is, hoe meer raak ek
liries, wonderbaar, wonderbaar! En as
die geld aan die einde van die maand inkom waarvoor ek hoer, dan sing almal hallelujah. Dit maak nie saak hoeveel stres het dit
gekos, as ek dit wat ek doen, so doen dat dit lyk asof ek nie ‘n effort ingesit
het nie. Want dis hoe ek werk. Ek werk vinnig en effektief. Dis hoe ek die geld inkry, Ek pomp vinnig en effektief. Heeldag word daar vergelyk hoeveel ek en hoeveel hy gedoen het. Sleg,
sleg. So, daar is nou nog ‘n huwelik wat
ek sy gat laat sien het. Julle wil nie
weet die hoeveelste een dié was nie. Kan
die Vader my nog aankyk? Is daar nog
genade vir my oor? Of het ek al my
genade al opgebruik. Om nie eers te
praat van al die planne wat ek maak vir die oudag nie. Fok, waar kom ek aan al die gemors wat in my
kop uitbroei? Kan ek nie net soos
miljoene ander mense net ophou probeer om dinge beter te maak nie? Soos miljoene ander mense wat op hulle oudag
fokkol het, nie eers kos nie. Wel, ek
neem aan J (dis johan vir die met die fokkol IK’s- dom fokkon dose) is
verlig. Ek is moeg geskel en gevloek en
histeries geraak. Nou wonder julle
waaroor, wel die met die fokkol IK’s, julle sal duidelik nie verstaan nie.
